37 508
edycji
Kategoria:Archiwum Ikonograficzne: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
brak opisu edycji
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
ArchiwumHarcerskie.pl. INWENTARZ ARCHIWALNYCH MATERIAŁÓW HARCERSKICH - Kolekcja XIV - Zbiory filatelistyczne. Szczegółowy opis zawartości z podziałem na podsygnatury znajduje się w [https://archiwumharcerskie.pl/index.php?title=Inwentarz_zasob%C3%B3w_archiwalnych Inwentarzu] | |||
<panelBody> | <panelBody> | ||
<h1 class=" | <h1 class="title-red">Harcerska poczta i ikonografia</h1> | ||
Polska poczta niezależna, to zjawisko, którego początki należałoby datować na 19 grudnia 1970 roku. To wtedy strajkujący w szczecińskim POLMO wydali znaczki poczty strajkowej. Na dużą skalę tego typu działalność rozkwitła w latach 1980–1981, gdy podczas protestów w całym kraju wydawano różne emisje znaczków i pieczęci mających propagować cele strajkujących. W stanie wojennym działalność wydawnicza przeniosła się do obozów internowania, gdzie powstały setki różnych emisji o tematyce zakazanej przez juntę. Równolegle znaczki podziemne zaczęły się pojawiać w niezależnym obiegu. Szybko zyskały popularność i stały się jednym ze znaków rozpoznawczych podziemnego ruchu wydawniczego. Znaczki i bloki podziemne były jednocześnie cegiełkami finansującymi działalność podziemną. Łącznie w latach 1982–1990 wydano tysiące emisji poczty podziemnej. Tematyka tych znaczków , drukowanych przez podziemną „Solidarność” oraz inne organizacje i środowiska niezależne, była bardzo zróżnicowana. Dotyczyła „Solidarności”, wydarzeń historycznych, zwłaszcza tych ukrywanych lub fałszowanych przez władze, motywów religijnych, patriotycznych wreszcie była elementem satyry wymierzonej w komunistyczne władze. | Polska poczta niezależna, to zjawisko, którego początki należałoby datować na 19 grudnia 1970 roku. To wtedy strajkujący w szczecińskim POLMO wydali znaczki poczty strajkowej. Na dużą skalę tego typu działalność rozkwitła w latach 1980–1981, gdy podczas protestów w całym kraju wydawano różne emisje znaczków i pieczęci mających propagować cele strajkujących. W stanie wojennym działalność wydawnicza przeniosła się do obozów internowania, gdzie powstały setki różnych emisji o tematyce zakazanej przez juntę. Równolegle znaczki podziemne zaczęły się pojawiać w niezależnym obiegu. Szybko zyskały popularność i stały się jednym ze znaków rozpoznawczych podziemnego ruchu wydawniczego. Znaczki i bloki podziemne były jednocześnie cegiełkami finansującymi działalność podziemną. Łącznie w latach 1982–1990 wydano tysiące emisji poczty podziemnej. Tematyka tych znaczków , drukowanych przez podziemną „Solidarność” oraz inne organizacje i środowiska niezależne, była bardzo zróżnicowana. Dotyczyła „Solidarności”, wydarzeń historycznych, zwłaszcza tych ukrywanych lub fałszowanych przez władze, motywów religijnych, patriotycznych wreszcie była elementem satyry wymierzonej w komunistyczne władze. | ||