Kategoria:Archiwum Ikonograficzne: Różnice pomiędzy wersjami

brak opisu edycji
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
<panelBody>
<panelBody>
<h1 class="firstHeading page-header title-red">Harcerska poczta i ikonografia</h1>
<h1 class="title-red">Harcerska poczta i ikonografia</h1>
Polska poczta niezależna, to zjawisko, którego początki należałoby datować na 19 grudnia 1970 roku. To wtedy strajkujący w szczecińskim POLMO wydali znaczki poczty strajkowej. Na dużą skalę tego typu działalność rozkwitła w latach 1980–1981, gdy podczas protestów w całym kraju wydawano różne emisje znaczków i pieczęci mających propagować cele strajkujących. W stanie wojennym działalność wydawnicza przeniosła się do obozów internowania, gdzie powstały setki różnych emisji o tematyce zakazanej przez juntę. Równolegle znaczki podziemne zaczęły się pojawiać w niezależnym obiegu. Szybko zyskały popularność i stały się jednym ze znaków rozpoznawczych podziemnego ruchu wydawniczego. Znaczki i bloki podziemne były jednocześnie cegiełkami finansującymi działalność podziemną. Łącznie w latach 1982–1990 wydano tysiące emisji poczty podziemnej. Tematyka tych znaczków , drukowanych przez podziemną „Solidarność” oraz inne organizacje i środowiska niezależne, była bardzo zróżnicowana. Dotyczyła „Solidarności”, wydarzeń historycznych, zwłaszcza tych ukrywanych lub fałszowanych przez władze, motywów religijnych, patriotycznych wreszcie była elementem satyry wymierzonej w komunistyczne władze.
Polska poczta niezależna, to zjawisko, którego początki należałoby datować na 19 grudnia 1970 roku. To wtedy strajkujący w szczecińskim POLMO wydali znaczki poczty strajkowej. Na dużą skalę tego typu działalność rozkwitła w latach 1980–1981, gdy podczas protestów w całym kraju wydawano różne emisje znaczków i pieczęci mających propagować cele strajkujących. W stanie wojennym działalność wydawnicza przeniosła się do obozów internowania, gdzie powstały setki różnych emisji o tematyce zakazanej przez juntę. Równolegle znaczki podziemne zaczęły się pojawiać w niezależnym obiegu. Szybko zyskały popularność i stały się jednym ze znaków rozpoznawczych podziemnego ruchu wydawniczego. Znaczki i bloki podziemne były jednocześnie cegiełkami finansującymi działalność podziemną. Łącznie w latach 1982–1990 wydano tysiące emisji poczty podziemnej. Tematyka tych znaczków , drukowanych przez podziemną „Solidarność” oraz inne organizacje i środowiska niezależne, była bardzo zróżnicowana. Dotyczyła „Solidarności”, wydarzeń historycznych, zwłaszcza tych ukrywanych lub fałszowanych przez władze, motywów religijnych, patriotycznych wreszcie była elementem satyry wymierzonej w komunistyczne władze.