Kategoria:Ślężańskie Harce: Różnice pomiędzy wersjami

Pismo Kręgu Instruktorów Harcerskich im. A. Małkowskiego Chorągwi Wrocławskiej Wrocław

W styczniu 1981 r. powstał KIHAM we Wrocławiu, oficjalnie Krąg Instruktorów Harcerskich imienia Andrzeja Małkowskiego Chorągwi Wrocławskiej. Bardzo szybko Krąg objął cały Dolny Śląsk (podzielony wtedy na cztery województwa: wrocławskie, legnickie, jeleniogórskie i wałbrzyskie). Komendantem (Starszym Kręgu) został Jacek Chodorski z hufca ZHP Wrocław Stare Miasto. To o tyle istotna informacja, że od 1979 roku istniała w tym hufcu silna grupa „opozycyjna”, która miała zasadniczy wpływ na działania hufca (zakończyło się to spacyfikowaniem hufca i wprowadzeniem przez władze ZHP zarządu komisarycznego w grudniu 1982 r.). W grupie tej byli m.in. Jolanta Jagoszewska, Aleksander Kisil, Dariusz Łuczak, Marek Kamecki. Wiosną 1981 r. zaczęła się w Kręgu dyskusja o potrzebie wydawania własnego pisma. Zadanie jego stworzenia powierzono instruktorowi z tego samego środowiska, „specowi od gazetek i artykułów”, Alkowi Kisilowi. Przygotowania ruszyły, jednak ze względu na fakt, iż Alek Kisil studiował w Niemczech, potrzebny był na miejscu redaktor „techniczny”, ktoś w rodzaju sekretarza redakcji, kto miał nadzorować skład i drukowanie – został nim Wojtek Kupczyński.

Po dyskusji powstały tytuł i winieta pisma. Nazwano je „Ślężańskie Harce”, od krainy Ślężan i leżącego centralnie na Dolnym Śląsku masywu góry Ślęży. W winiecie pojawił się też orzeł piastowski z wrysowaną na piersi lilijką harcerską, na której płatkach widniały litery O-N-C. To swoiste logo pisma (i w pewnej mierze Kręgu) było dziełem zespołowym, jednak poza Wojtkiem Kupczyńskim i Alkiem Kisilem trudno podać dokładny składu reszty zespołu, który je stworzył.

Stała redakcja składała się z Aleksandra Kisila (jako redaktora prowadzącego) oraz Wojciecha Kupczyńskiego (dziś powiedziałoby się: jako sekretarza redakcji).

Pierwszy numer pisma pojawił się we wrześniu 1981 roku dzięki wsparciu drukarni solidarnościowej regionu Dolny Śląsk. Miał objętość ośmiu stron A4 i był numerem prawie całkowicie autorskim Alka Kisila. Skierowany był do drużynowych regionu Dolnego Śląska. Nakład wynosił prawdopodobnie tysiąc egzemplarzy.

We wrześniu też ukazała się ulotka reklamowa „Ślężańskich Harców” – dwie strony A4. Ulotka była złożona wzdłuż na pół (była wąska i długa). Na stronie zewnętrznej była informacja o Kręgach Instruktorów Harcerskich im. A. Małkowskiego oraz informacja o „Ślężańskich Harcach” wraz z ich winietą, czyli piastowskim orłem z wpisaną lilijką, na drugiej zaś (wewnętrznej) były uchwały Rady Porozumienia z 13 IX 1981 r.

Numer 2 – październik 1981 – też miał objętość ośmiu stron i w jego redagowaniu wzięli udział – obok stałej redakcji – Jacek Chodorski i Dariusz Łuczak. Od tego numeru pojawił się też dział „Informacje” – były to wiadomości o bieżących wydarzeniach z ruchu KIHAM i regionu.

W październiku ukazało się też „Wydanie specjalne dla drużyn dolnośląskich ZHP”, które zawierało odezwę Rady Porozumienia KIHAM z dnia 18 X 1981 r. oraz program Pogotowia Zimowego Harcerek i Harcerzy, ogłoszony przez Porozumienie KIHAM.

Jesienią ukazało się też „Wydanie specjalne pisma KIHAM Chorągwi Wrocławskiej w 70-lecie powstania Harcerstwa” z podtytułem „Geneza polskiego harcerstwa”, w objętości 4 stron A4, zredagowane przez Alka Kisila i Wojtka Kupczyńskiego.

Numer 3 – listopad 1981 – miał także osiem stron. Zredagowany był głównie przez Alka Kisila, w składzie redakcji pojawia się też Marek Kamecki. W tym numerze pojawiają się nowe akcenty – programowe, ideowe, m.in.: artykuł Jacka Chodorskiego o dokumentach programowych Wrocławskiej Chorągwi ZHP, któremu redakcja „Ślężańskich Harców” nadała dość prowokacyjny tytuł: „Ubezwłasnowolniona czy nieudolna?”, przedruk fragmentów artykułu z „Kultury” pt. „Biada aparatczykom!”, artykuł Alka Kisila „Zamiast słowa socjalizm” (napisany wtedy pod pseudonimem „id”).

Każdy numer zawierał kalendarium dat historycznych na kolejny miesiąc.

Numer 4 – grudzień 1981 – nigdy nie wyszedł poza drukarnię, ponieważ był drukowany w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 r. i został skonfiskowany i zniszczony przez służby bezpieczeństwa PRL.

Po roku 1990 była próba wskrzeszenia „Ślężańskich Harców”, ale już bez udziału członków stałej redakcji z roku 1981.

/AK/